pokładać nadzieję

pokładać nadzieję
pokładać nadzieję {{/stl_13}}{{stl_8}}{w kimś, w czymś} {{/stl_8}}{{stl_7}}'liczyć, że ktoś (coś) nie zawiedzie, spełni oczekiwania, nadzieje, jakie się z tym kimś (czymś) wiąże': {{/stl_7}}{{stl_10}}Pokładać nadzieję w dzieciach, w Bogu. Politycy pokładają wielkie nadzieje w najbliższych rokowaniach na Bliskim Wschodzie. {{/stl_10}}

Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.

Игры ⚽ Нужно решить контрольную?

Look at other dictionaries:

  • pokładać — w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje) zob. nadzieja 1 …   Słownik frazeologiczny

  • pokładać — ndk I, pokładaćam, pokładaćasz, pokładaćają, pokładaćaj, pokładaćał, pokładaćany «kłaść, rozpościerać, rozciągać na płask; także kłaść coś od czasu do czasu» Wiatr pokładał trzciny. ◊ Pokładać w kimś (czymś) nadzieję «spodziewać się, że ktoś… …   Słownik języka polskiego

  • nadzieja — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa, lm D. nadziejaei {{/stl 8}}{{stl 7}} oczekiwanie czegoś dobrego, pożądanego; ufność, że to się spełni; przeświadczenie, że zakończy się coś złego : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słaba, wielka nadzieja. Nadzieja wyzdrowienia.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • Bóg — II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mos IIa, C. Bogu, W. Boże, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} w religiach monoteistycznych: niewidzialna, wieczna, wszechmogąca, niczym nieograniczona, istniejąca sama z siebie istota nadprzyrodzona, będąca przedmiotem kultu… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • nadzieja — ż I, DCMs. nadziejaei; lm D. nadziejaei «oczekiwanie spełnienia się czegoś pożądanego; ufność, że się to spełni, urzeczywistni» Głęboka, niepłonna, uzasadniona nadzieja. Mała, słaba, złudna nadzieja. Nadzieja zobaczenia, zrobienia czegoś.… …   Słownik języka polskiego

  • nadzieja — 1. Lokować, pokładać w kimś, w czymś nadzieję (nadzieje), wiązać nadzieje (nadzieję), oczekiwania z kimś, z czymś «spodziewać się czegoś dobrego po kimś, po czymś, obiecywać sobie coś po kimś, po czymś»: (...) ludzie radykalnie kontestujący… …   Słownik frazeologiczny

  • stawiać — ndk I, stawiaćam, stawiaćasz, stawiaćają, stawiaćaj, stawiaćał, stawiaćany 1. «umieszczać na czymś lub gdzieś jakąś rzecz; ustawiać gdzieś kogoś lub coś» Stawiać dzbanek, filiżanki, talerze na stole. Stawiać meble w pokoju. Ostrożnie stawiał nogi …   Słownik języka polskiego

Share the article and excerpts

Direct link
Do a right-click on the link above
and select “Copy Link”